vrijdag 23 februari 2007

terug aan de slag

Toegegeven, die zaterdag was een knooppunt in mijn hersenverkeer. bedankt Lieve, Ilse en Liesbet voor jullie feed-back op onze site.

Het werk dat op de blog-4 febr staat, is nu verder door gewerkt, het eindresultaat staat hier. Wat denken jullie ervan?





Ik ben gestart aan een nieuw werk. Ik heb een fragment van een eerder werk gekozen, en maak nieuwe interpretaties. De gele kleur tracht ik in dit werk meer te respecteren. Dat wil zeggen, tijdig stoppen met water erover te gieten en herwerken.
De tip om foto's te nemen van tussenstadia lijkt mij nu een goed idee. Dan kan ik kijken welke delen beter zijn, of wanneer ik beter kan teruggrijpen naar wat er was.

donderdag 15 februari 2007

zaterdag-atelier

Afgelopen zaterdag (atelierdag Leuven) was niet zo makkelijk.
Het doel was om elkaars werk beter te trachten te begrijpen. Te zoeken welke elementen je doen schilderen, je inspireren.

Mij lijkt het dat sommigen worstelen met "de ondragelijke lichtheid van het bestaan". Moet een werk iets betekenen? Zie jij wel wat ik bedoel?
Maar....mag een werk gewoon mooi zijn? Mag een werk enkel emotie zijn? Wat als er eigenlijk niets bedoeld wordt? Heeft een toeschouwer niet zelf het recht om voor zichzelf te bepalen wat dit voor hem/haar kan betekenen?

Het is eigenlijk vreemd te zien hoe een 3-D werk heel anders bij mij ontstaat, dan een 2-D werk. Het is een andere denkwereld, maar zeker wel de mijne. Misschien ben ik toch wel wat last van een 2delige-persoonlijkheid.

Mijn beelden (sculpturen) gaan terug naar een essentie, een idee dat vaak ontstaat uit een boek / toneelstuk / een film... dingen die verhalen, een gevoel dat je vastneemt, een waarde die zijn sporen nalaat.
Dit 2-D werk is een experiment / materiaalkennis. De vraag die me gesteld werd "wanneer is je experiment af?" Tja, waarschijnlijk nooit!
Heb ik al de perfecte contrasten vastgelegd? De perfecte vlek gevonden, de ruimte zo diep gemaakt dat je erin kan verdwalen? Is de textuur zo intens en interessant? Roept het geheel zoveel emotie op dat een mens zijn hart hoort bewegen? ....Dacht het niet.
Maar misschien wordt het inderdaad tijd om er iets (anders) mee aan te vangen.
Maar.. misschien doe ik gewoon zo verder.
Geen idee waar het toe leiden zal... heeft het zin om een doel vooraf te bepalen in een experiment?

zondag 4 februari 2007

klein, iets groter, nog groter

Het lijkt nog niet zolang geleden dat ik mijn kabouterformaat van bisterwerkjes in mijn schetsboek plakte. De laatste werken waren op Steinbach papier +/- 55 cm op 75 cm. Vandaag naar de Papermill geweest op zoek naar groter en iets zwaarder papier. De jonge verkoper was geweldig grappig. Nog nooit zo vrolijk die winkel uitgegaan :-)

Wat voor papier heb ik daar gekozen?
Papier: Zerkal (dient eigenlijk voor koperdruk)
formaat 75 x 117 cm (350 gr)



Heb ook de raad opgevolgd om mijn materiaal ook aan te passen.
Enig idee wat je met een draaiende borstel / een aftrekker en een hark (om tuinbladeren bijeen te vegen) kan doen?
Dit in combinatie met het nieuwe papier ...



Ik tracht een voorontwerp van voorheen uit te vergroten. Op de foto is het werk in staat 1, morgen verder aan te werken dus (en de dager erna...?)

Het Zerkal-papier slorpt het water inderdaad veel beter op (C. dank voor de tip!). Ben deze NM echter iets te enthousiast begonnen. Ik moet er morgen aan denken om tijdig te wachten, al is het papier beter absorberend, die hoeveelheid water die ik er gewoon over heen kwak is wel behoorlijk veel.
en trop is teveel... ook voor super-"Zerkal".