puur

Ik vind het "toevoegen aan" een leuk spel.

Maar misschien is het te overwegen om volgende spelregel in te voeren:

hou de toevoeging minimaal, laat het pure werk van de bister niet verloren gaan.

Hierboven denk ik dat ik deze redenering heb gevolgd. Het stikwerk is een sumiere toevoeging die het beeld in zijn totaliteit versterkt.

Het beeld hieronder is net het omgekeerde, de jute neemt de aandacht, waarbij het bisterstukje de toevoeging wordt.

groot formaat

Net omdat het zo lang kan duren voor een laag bister droog is, is de afwisseling tussen de kleine werkjes en dit aangenaam. Net als een eerder werk is dit 1,20 m x 1,20 m.

ik heb deze week nog wat details aangebracht, die op de foto niet zo duidelijk zijn. dwz met een plantenspuitertje heb ik 'regenvlekken' gemaakt op de donkere vlakken, dan met een dweil de watervlekjes wegnemen... zo ontstaat nog iets meer textuur.

Ik zit op een twijfellijntje... nog doorwerken, of zal ik er met mijn handen afblijven?

Want de ene dag vind ik het zonde dat er een horizontale lijn midden in mijn blad zit. Maar op een andere dag vind ik dat die lijn net extra kracht geeft ...

aan draadjes

Het is eigenlijk wel leuk om uit vroegere bisterwerken (die ik anders zou weggooien) leuke details uit te scheuren en gewoon mijn ding ermee doen.
het werkje op de foto lijkt wel een bootje, ...maar het is een verzameling van een detail van een oud bisterwerk, en heel oud behang, zwart naaigaren en een stukje hout. Omdat je mijn hand ziet, kun je vast wel inschatten hoe groot (of klein!) mijn werkje is.

Omdat de werkjes misschien wel wat te donker worden, heb ik de raad opgevolgd om een bisterwerkje met meer geel te gebruiken.

Voor wie zich de vraag zou stellen.... het gele klompje is was. En het formaat...ongeveer een A5je.

bister 3D vervolg

Ik ben opgegroeid met het geluid van een naaimachine. Het heeft mij altijd geboeid om te zien hoe mijn moeder met een naald en een draad en haar handige handen in staat is om vanuit een stuk stof de meest geweldige dingen te kunnen maken.

Het gebruik van de naaimachine / naald en draad in dit werk, geeft het geheel iets fragiler.

Soms lijkt het wel dat het bisterwerk een stukje leder is geworden.

Ik bedenk even dat ik terug op kabouterformaat ben beland,.. maar dat maakt het in dit geval wel iets intiem. Benieuwd waar dit experiment zal toe leiden.